Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας 2020

Η 9η Φεβρουαρίου, ημέρα μνήμης του εθνικού ποιητή Διονύση Σολωμού, έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα Ελληνικής Γλώσσας από το 2017. Για το λόγο αυτό, τόσο στην Ελλάδα όσο και σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού, οργανώνονται δράσεις και εκδηλώσεις για να τιμήσουν την Ελληνική Γλώσσα και να προβάλλουν τη διαχρονική αξία της.

Στο σχολείο μας την Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2020 οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να ακούσουν διάλεξη της βυζαντινολόγου-ιστορικού Ελένης Γλύκατζη Αρβελέρ,με τίτλο «Οικουμενική Ελληνική Γλώσσα». Η ελληνική γλώσσα ουδέποτε έπαψε να μιλιέται και να γράφεται, ουδέποτε έγινε νεκρική γλώσσα, ανέφερε η ιστορικός, σημειώνοντας παράλληλα ότι αυτός που ξέρει ελληνικά, ξέρει και την ιστορία του τόπου.

Φιλοσοφία, μουσική, μαθηματικά, δημοκρατία, είναι όλες έννοιες ελληνικές, οι οποίες είναι και επίκαιρες και οικουμενικές, είπε η κ. Αρβελέρ. Αυτή είναι η γλώσσα, η οποία μιλιέται από τον Όμηρο μέχρι τον Μακρυγιάννη χωρίς διακοπή και μένει επίκαιρη.

Ανέφερε ακόμη ότι μέσα από τα ελληνικά, μπορούμε να έχουμε στα χέρια μας όλη την ελληνική ιστορία. Δίνοντας ένα παράδειγμα είπε ότι μόνο στα ελληνικά λέμε «ο ήλιος βασιλεύει» γιατί τα χρώματα στην δύση του ήλιου παραπέμπουν τους Έλληνες στην πορφύρα των Βυζαντινών αυτοκρατόρων.

Αναφέρθηκε εξάλλου στα στοιχεία που έδεναν τους αρχαίους Έλληνες - το ίδια αίμα, τα ίδια ήθη, η ίδια θρησκεία και η ίδια γλώσσα – για να πει ότι αυτό που μένει ίδιο από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι το ομόγλωσσο.

Η γλώσσα αυτή δεν έπαψε και να εξελίσσεται, συνέχισε και αναφέρθηκε στο ταξίδι της, από την Κοινή Αλεξανδρινή και τη Μετάφραση των Εβδομήκοντα, στον ανταγωνισμό με τα λατινικά μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση, τον πρωταγωνιστικό ρόλο κατά τη διάδοση του Χριστιανισμού και την διαδρομή της στη Δύση μετά την Άλωση.

Σε αντίθεση με τα λατινικά, συνέχισε η κ. Αρβελέρ, η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε να μιλιέται και να γράφεται. Αυτό είναι το ανάδελφον της ελληνικής γλώσσας, παρατήρησε και για αυτό δεν υπάρχουν ελληνογενείς γλώσσες αλλά διάλεκτοι, όπως τα Κυπριακά, τα Ποντιακά ή τα Ρουμελιώτικα.

Σημείωσε ότι η ελληνική δεν μπορεί να υπάρξει σήμερα ως οικουμενική γλώσσα σε όλα τα επίπεδα, καθώς υπάρχουν πεδία – όπως αυτό της τεχνολογίας – στα οποία επικρατεί η αγγλική. Ωστόσο, συνέχισε, παραμένουν οι όροι που την κάνουν οικουμενική.

Προειδοποίησε τέλος ότι για την σμίκρυνση της γλώσσας ευθυνόμαστε πρωτίστως οι Έλληνες, με το να επιτρέπουμε για παράδειγμα την εισβολή ξένων όρων, κάτι που όπως είπε, τείνει να καταντήσει τα ελληνικά μια υβριδική γλώσσα.